Vision-Ooglaseren heeft mijn leven veranderd!

Nog zie ik haar zitten. Dat kleine meisje van 9 jaar oud, met bruine haartjes. In pyjama, met de knieën opgetrokken en de rug tegen de warme verwarming aan. Ze zat te mopperen en was verdrietig.

Dat kleine meisje was ik… Op de dag dat we een bril uit gingen zoeken omdat ik het schoolbord niet meer kon lezen.
Ik wist dat het moest, maar wat was ik bang. Bang om uitgelachen te worden door andere kinderen. Bang dat andere kindjes niet meer met mij wilde spelen. Complete onzin weet ik nu, maar het kleine meisje van 9, van toen, dacht er heel anders over.

Vanaf mijn 9e was mijn gezicht verhuld achter een montuur , met elk jaar dikker wordende glazen. Ik begon met -0.75, maar op mijn 15e was dat al opgelopen naar -6 met en cilinder van -2.

Zonder bril, was dus geen optie, en lenzen waren door mijn forse cilinder ook niet optimaal. Ze zaten niet prettig, ik keek er niet goed mee, en werd steeds meer afhankelijk van een bril.
In mijn pubertijd stoorde ik me enorm aan die bril. Met mijn sterkte kocht je ook niet even een paar leuke brillen om af te wisselen, dus ik moest het maar doen met wat ik had.

Op het moment dat ik hoorde dat er zoiets bestond als “ooglaseren” wist ik het al; “dit wil ik!”. Maar eerlijk is eerlijk, een ooglaserbehandeling is ook geen goedkope ingreep.
Alle voor en tegens heb ik tegen elkaar afgewogen en een paar berekeningen erop losgelaten, maar al snel bleek dat een ooglaserbehandeling op lange termijn vele malen goedkoper was, dan alle brillen en lenzen in al die jaren bij elkaar opgeteld.

Het stond vast… “ik wilde mijn ogen laten laseren!” Dat betekende wel dat ik er echt voor moest gaan sparen, maar dat had ik er voor over. Dit is wat ik wilde! Door een flinke meevaller, bleek een ooglaserbehandeling ineens binnen handbereik te liggen.

Ik heb direct een vooronderzoek ingepland bij Vision-Ooglaseren in Eindhoven. Het telefonische contact verliep al heel prettig. Ik kreeg voldoende informatie en kon op zeer korte termijn terecht.
Op naar Eindhoven! Het vooronderzoek nam wel even wat tijd in beslag, maar mijn ogen werden dan ook zeer uitgebreid onderzocht. De optometrist vertelde me uitgebreid wat ze aan het testen was, en wat de uitslagen waren. Na de laatste test, kwam het verlossende antwoord: “Uw ogen zijn geschikt”!
Uitgebreid kreeg ik te horen wat er nu gebeuren ging. Ook kreeg ik een handig informatiepakket mee, waar alle informatie instond die ik nodig had. Ik was ontzettend blij en opgelucht dat mijn ogen geschikt waren, en heb direct een afspraak gepland voor de ooglaserbehandeling zelf. Dit gebeurde in de kliniek in Amsterdam. Ook daar kon ik al op korte termijn terecht.

Eindelijk was het zover. Met enigszins knikkende knieën stapte ik ‘s morgens in de auto. Mijn vriend reed, want terugrijden is geen optie na de behandeling.
In de auto op weg naar Amsterdam zag ik weer dat kleine meisje verdrietig tegen de verwarming aanzitten. Maar nu voelde het anders. Over een paar uur kon ik dat definitief achter me laten.
Ik ben opticien van beroep, en weet dus als geen ander dat brillen tegenwoordig een mode accessoire zijn en zeker een prachtige toevoeging kunnen zijn. Dat was het probleem ook niet. Ik had inmiddels een collectie van prachtige monturen. Maar ik had inmiddels zo’n hoge sterkte dat ik problemen kreeg met zwemmen en sporten. Lenzen kon ik niet meer verdragen, dus dat was geen optie. Dus toen ik op weg was naar Amsterdam voor de Ooglaserbehandeling, was het alsof ik een ander tijdperk tegemoet ging. Spannend, onwerkelijk, maar super gaaf!

Toen ik de kliniek in kwam lopen, vielen eigenlijk direct alle zenuwen van me af. Ik werd hartelijk ontvangen met een lekker kopje koffie erbij. Er volgden nog wat kleine onderzoekjes. Ook kreeg ik nog een gesprekje waarin me gevraagd werd of ik nog vragen had en of alles duidelijk was. Ik heb dit alles als zeer prettig ervaren en heb geen moment een onzeker gevoel gehad.

Eindelijk was het zover, ik was aan de beurt. Nog ff snel een foto gemaakt compleet met OK muts en pakje aan, en toen mocht ik gaan liggen.
Omdat mijn bril achterbleef in het kamertje naast de OK, ging ik een beetje op de tast naar de OK tafel. Uiteraard werd ik hierbij prima begeleid door de verpleegkundige. Ik mocht op de behandeltafel gaan liggen, en duidelijk werd me verteld wat er ging gebeuren. Ik kreeg een stressballetje in mijn handen waar ik gretig gebruik van heb gemaakt omdat het toch wel erg spannend was allemaal.

Ik kreeg een apparaat op mijn oog en moest naar een rood lichtje kijken, van de behandeling zelf heb ik werkelijk niets gevoeld. Er werd afgeteld van 29 naar 0, en klaar was het ene oog. Vervolgens was mijn andere oog aan de beurt. En binnen een paar minuten zat ik rechtop, en wauw! Ik kon zien!

Ik kreeg een tasje mee met de oogdruppels, nog wat handige tips, en een speciale beschermbril voor de eerste paar nachten, en daar liep ik dan de deur uit zonder bril op mijn neus!
De terugweg in de auto vond ik wat minder, want ik kon bijna geen licht verdragen, en mijn ogen traande enorm, maar dit was maar van korte duur. Eenmaal thuis, ben ik in het donker rustig gaan liggen, en een uurtje later kon ik al tv kijken! Uiteraard moest ik flink druppelen maar ik voelde me fantastisch!

De volgende dag moest ik naar Eindhoven voor de dag controle en ten bleek dat ik al een visus had van 120%! Geweldig!!

Het is nu inmiddels bijna 2 maanden geleden dat ik gelaserd ben, maar ik ben er enorm blij mee!!

Het heeft mijn leven echt veranderd!!

Vision-Ooglaseren bedankt!

Groetjes,

Debby

Klik voor het complete artikel hier…

(Nog niet beoordeeld)

Laden...