Geluk in de herkansing

Een tweedehands huisdier adopteren is zonder twijfel prijzenswaardig. Van tevoren moet je echter goed nadenken over je keuze want als je het dier weer terugbrengt, is de eventuele psychische schade voor hem nog groter.

De vakantieperiode is alweer even voorbij maar in veel asielen heerst nog altijd een hoogconjunctuur. Helaas in de negatieve zin. De capaciteitsgrenzen worden bereikt of overschreden. Want net als ieder jaar zitten de opvangcentra nog propvol door hetzelfde treurige feit dat baasjes zonder verantwoordelijkheidsgevoel hun dieren domweg op straat dumpen of afgeven bij het asiel. De ooit met goede voornemens in huis gehaalde viervoeter wordt als lastig ervaren en op een gegeven moment, soms wegens vakantie, op meer of minder tactvolle wijze de deur gewezen. En dat is helaas geen ongewoon gegeven; het gebeurt vele duizenden dieren, elk jaar opnieuw.

In de opvang wachten veel dieren op hun geluk
Werelddierendag was onlangs, net als elke andere dag eigenlijk, een mooi moment om eens te denken aan onze medeschepsels die bescherming en opvang nodig hebben en om onze dank te betuigen aan de mensen die zich elke dag opnieuw inzetten voor dieren die in nood verkeren. De mensen die nooit opgeven en die voor ieder leven knokken. Nu is ook een mooi moment om over een eigen kleine bijdrage na te denken. Bijvoorbeeld door een dier op afstand te adopteren dat in een asiel geen kans heeft en bij een stichting of seniorenopvang zijn gouden jaren mag beleven. Een andere optie is om zelf een ‘tweedehands’ hond, kat, konijn, cavia, hamster of vogel te adopteren. Zo’n besluit is lovenswaardig en iedereen die zijn huisdier uit een asiel, opvang of bij een stichting vandaan haalt, verricht een goede daad. Hij bekommert zich om een wezen dat in de steek gelaten of mogelijk zelfs mishandeld is. Met andere woorden: zo’n dier heeft meer begrip, geduld en inlevingsvermogen van zijn baasje nodig dan een dier zonder treurige geschiedenis.

Ze hebben tijd, liefde en geduld nodig
Is het besluit genomen, dan moet je eerst bij jezelf te rade gaan of je ook werkelijk de verantwoording wil en kan dragen en of je het benodigde geduld kunt opbrengen. Je zet jezelf dus eerst in de ‘testfase’, waarbij je een aantal vragen eerlijk moet beantwoorden.
Jij weet tenslotte van jezelf het best hoe jij bijvoorbeeld reageert in onverwachte situaties.

De beginfase kan soms turbulent zijn
Katten zijn de populairste huisdieren. Maar ondanks hun populariteit zitten veel van hen in asielen. Sommige hebben geen enkele kans om ooit nog een thuis te vinden. Marcus geeft leiding in een dierenasiel en weet door jaren van ervaring dat katten nog makkelijker worden achtergelaten dan bijvoorbeeld honden. “Het is opvallend hoeveel katten vlak na hun adoptie alweer bij ons terug belanden omdat de eerste kat die al in huis was jaloers gedrag vertoonde”, zegt hij. Daarom is het raadzaam om voordat men overgaat tot adoptie veel vragen te stellen in het asiel. Ook kan niemand van een kat die tot nu toe alleenheerser is geweest, verwachten dat hij een nieuwkomer meteen vrolijk begroet. Het is logisch dat hij eerst zijn territorium zal willen verdedigen. In de eerste fase heb je gewoon even een wat langere adem nodig, vooral wanneer de eerste kat langere tijd de enige huis-tijger was. Voordat hij de nieuwkomer accepteert, kunnen er makkelijk enkele weken voorbijgaan. Maar als je volhoudt, zal je geduld beloond worden.

Laat je altijd goed informeren van tevoren
Ook ontelbaar veel honden wachten vol hoop op een tweede (of derde, of vierde) kans. In onze eigen asielen, maar ook in buitenlandse asielen soms onder slechte omstandigheden. Vaak is bemiddeling door dierenbeschermingsorganisaties de enige kans op een waardig leven voor de viervoeters. Helaas is het voor mensen uit oostelijk en zuidelijk Europa geen gewoonte om een dier uit een asiel te adopteren. En dus staat het internet vol met honden die een nieuw thuis zoeken. Vaak met een korte beschrijving van de hond en zijn geschiedenis, voor zover bekend. Wie interesse heeft in het adopteren van een hond uit het buitenland, moet er niet voor terugdeinzen om veel informatie over de bemiddelingsorganisatie te verzamelen en zich goed te laten informeren door de medewerkers. Ook een gesprek met andere mensen die al een hond geadopteerd hebben, kan helpen je goed voor te bereiden. Vaak hebben honden uit Zuid-Europese landen bijvoorbeeld meer moeite met het aanpassen aan de woonsituatie bij ons. Of ze moeten nog zindelijk gemaakt worden. Bij sommige organisaties worden deze viervoeters dan ook eerst tijdelijk bij pleeggezinnen ondergebracht om rustig te kunnen wennen. Dat is dan een mooie gelegenheid om eens kennis te gaan maken met de hond.

Elke bijdrage telt, groot of klein
Serieuze dierenbeschermingsorganisaties zullen hun dieren niet zomaar aan iemand afgeven. Integendeel; de nieuwe baas en zijn of haar thuissituatie moeten bij het dier passen. Soms komen ze ook eerst thuis bij je kijken of zullen je veel kritische vragen gesteld worden. Ook zullen ze je met raad en daad bijstaan na de adoptie.
Zeker, de dieren in het buitenland hebben onze hulp nodig. De keerzijde is dat ook hier de asiels propvol zitten met honden, katten en andere dieren die keihard een baasje nodig hebben. De beslissing is uiteraard aan jou.
Waar je ook voor kiest: Maak nooit de fout te denken dat het redden van één dier geen verschil zal maken in een wereld vol dierenleed. Want voor dat ene dier maakt jouw goede daad een wereld van verschil.

Let op: mogelijke parasieten!
Giardia komt wereldwijd voor en bijzonder vaak in zuidelijk gelegen landen. De eencellige parasieten houden zich op in de dunne darm en komen ook bij honden, katten en mensen voor. Bij volwassen dieren treden symptomen niet per se op. Maar ook al zie je niets aan ze, ze kunnen de parasieten wel uitscheiden en dus andere dieren besmetten. Bij een flinke besmetting of bij jonge of verzwakte dieren kan een moeilijk behandelbare, hardnekkige vorm van diarree optreden. Honden en katten afkomstig uit het zuiden dragen de parasiet vaker bij zich. Wanneer een dier diarree heeft, wat eventueel gepaard gaat met koorts en braken, is het raadzaam om de ontlasting te laten onderzoeken. Een besmetting met giardia moet met speciale medicijnen behandeld worden. Vaak zijn er meerdere kuurtjes nodig. Als er andere dieren in huis leven, moeten ook zij uit voorzorg behandeld worden. Ook erg belangrijk zijn hygiënische maatregelen.

Laten testen
Leishmaniose bij honden is een infectieziekte die door eencellige veroorzakers, de zogenaamde
Leishmania, wordt veroorzaakt en die door zandvliegjes wordt verspreid. Het is een typische Middellandse Zeegebiedziekte, maar treedt inmiddels ook steeds vaker hier op. Een door een bemiddelingsorganisatie geïmporteerde hond moet je liefst zo snel mogelijk laten testen op Leishmaniose. Het is mogelijk dat een in eerste instantie negatief getest dier toch geïnfecteerd is. Het is daarom raadzaam de hond nog eens te laten testen na een half jaar in zijn nieuwe omgeving

Een prachtige investering
Ook honden die in vreselijke omstandigheden of catastrofale asielen hebben geleefd, kunnen zich nog tot droomhuishonden ontwikkelen. Natuurlijk kun je aan een oudere hond meer kosten hebben, maar de geïnvesteerde euro’s krijg je terug in ongelooflijk veel vreugde met hem of haar. Vaak zijn de honden uit asielen goed gesocialiseerd en hebben ze tijdens hun verblijf daar een en ander geleerd. Ook het houden van meer honden is vaak makkelijker omdat ze gewend zijn aan gezelschap. Daarnaast is de keuze enorm. Laat je gerust adviseren bij asielen en opvangcentra over welk dier een geschikte kameraad zou kunnen zijn voor jou. Zelf eerst eens een kijkje nemen? Surf dan naar www.dierenasiels.com

Checklist voor adoptie

Ik realiseer me dat je bij een dier met een nare geschiedenis vaak meer geduld en begrip moet opbrengen.
Ik kan ermee leven dat door eventuele slechte ervaringen van het dier sommige van zijn gedragingen niet of moeizaam zullen veranderen.
Ik ben bereid om alle kosten voor de dierenarts, voedsel, verzekering, belasting, vakantieopvang etc. te dragen.
Bij optredende problemen vraag ik advies bij een (ervarings-)deskundige. Als beginner zorg ik dat ik alle basiskennis in huis heb over mijn dier en ik ben bereid steeds weer bij te leren.
Ik heb genoeg tijd om goed voor mijn dier te zorgen en me intensief met hem bezig te houden.
Ik ben bereid om voor 10, 15 of nog meer jaren de verantwoordelijkheid te dragen voor mijn dier, ook als mijn levensomstandigheden ooit veranderen.
Wanneer ik met vakantie ga, neem ik mijn dier mee of zorg ik dat het goed ondergebracht wordt.
Ik zie mijn dier als een gezinslid.
Als er eens een ‘ongelukje’ gebeurt, doe ik net alsof er niets aan de hand is.
Ik heb geen specifieke verwachtingen van hoe mijn dier moet zijn. Ieder dier heeft zijn eigen persoonlijkheid en ik zal hem/haar accepteren en koesteren.
Ik mag in mijn woning huisdieren houden.

(Nog niet beoordeeld)

Laden...